เมื่อฉันได้ทุน Erasmus+ ไปประเทศสเปน (EP.5 มิตรภาพกับอ้อม)

หากจะเล่าถึงมิตรภาพที่ได้พบเจอจากการเดินทางไปเข้าร่วมโครงการที่กรานาดานั้น เพื่อให้การเล่ามีอรรถรสฉันขอใช้สรรพนามแทน โดยไม่ขอเอ่ยชื่อสถาบันหรือประเทศก็แล้วกัน ซึ่งผู้ที่ได้รับทุนไปกรานาดาพร้อมกับฉันในครั้งนี้ 99 % เป็นผู้ปฏิบัติงานด้านวิเทศสัมพันธ์จากหลากหลายประเทศและมีเพียง 1 % เท่านั้นที่เป็นผู้บริหาร แน่นอนว่าการอยู่ร่วมกับคนจำนวนมาก Ice breaking ก็เป็นสิ่งที่เราชาววิเทศพึงมี  ส่วนมารยาทในการเริ่มบทสนทนาก็เป็นสิ่งสำคัญที่เราไม่ลืมด้วยเช่นกันเพราะการเข้าหาคนแปลกหน้าในช่วงเวลาสั้นๆที่มีความหลากหลายทางวัย วัฒนธรรมและเชื้อชาติ ถือเป็นหนึ่งในความท้าทายที่ฉันพบเจอ   บางคนก็ทักทายดีเหมือนรู้จักกันมานานส่วนบางกรณีก็มีบ้างที่เกิดเหตุการณ์ถ้าเขาจะทักยืนเฉยๆเขาก็ทัก    ถ้าเค้าไม่ทักไม่ทักยืนเฉยๆก็ไม่ทัก หลังจากที่พวกเราเหล่าผู้อบรมเปิดใจละลายพฤติกรรมเข้าหากันได้บ้างแล้ว ฉันขอจัดประเภทเพื่อนที่ได้พบเจอออกเป็น 3 หมวดพร้อมนิยามคำศัพท์สักเล็กน้อย และขอเรียกแทนแต่ละกลุ่มสั้นๆว่า B1,B2 และ B3

B1. เพื่อนวิชาการ หมายถึง เพื่อนที่เราเกรงใจและมักจะคุยเรื่องวิชาการกับเราเสมอๆ                                              B2. เพื่อนผู้น่ารัก หมายถึง เพื่อนที่เราคุยเล่นได้ และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้สบายๆ                           B3. เพื่อนจ๋าเจอกันครั้งเดียว หมายถึง เพื่อนที่เราอยากอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ

กระนั้นก็ตามที ทุกมิตรภาพที่เกิดขึ้นล้วนเป็นสิ่งดีเสมอ ลืมบอกไปว่าช่วงเวลาที่ฉันไปสเปนนั้น ประเทศไทยกำลังโด่งดังมากจากข่าวของน้องกลุ่มหมูป่าที่ติดอยู่ในถ้ำหลวงขุนน้ำนางนอน จึงทำให้มีผู้คนแวะเวียนมาคุยกับฉัน แสดงความห่วงใย อวยพรให้น้องๆปลอดภัยเสมอ และแสดงความชื่นชมน้ำใจคนไทยที่ร่วมแรงร่วมใจช่วยกันไม่ว่าจะเป็นโรงทาน เครื่องสูบน้ำ ร้านซักผ้าและอีกมากมาย ฉันรู้สึกประทับใจมากพลางนึกถึงเพลง We are the World ขึ้นมาทีเดียว แต่ที่ประทับใจที่สุดมี B2 มาเปิดใจกับฉันว่าถ้าเธอไม่บอกว่าเธอมาจากประเทศไทยนะฉันนึกว่าเธอมาจากอุซเบกิสถานเพราะเธอหน้าเหมือนชาวอุซเบกมากๆเลย ไม่นึกไม่ฝันว่าเรารึก็หน้าเหมือนชาวต่างชาติด้วย หลังจากนั้นก็ค้นรูปชาวอุซเบกมาเปรียบเทียบกับตัวเองเลย ไม่เบาๆเรานี่นะ

บรรยากาศในการเข้าร่วมกิจกรรมตลอด 5 วันนั้น B1,B2 จะสนุกสนานไปกับหน้างานและปรับตัวได้รวดเร็ว ส่วน B3 มักมีข้อทวงถามถึงเรื่องสิทธิ และการเสียโอกาสต่างๆ ที่ฉันมองข้ามไปเสมอ นี่ถือเป็นประสบการณ์ของการมองต่างมุมในเวทีโลกสำหรับฉันที่ได้เรียนรู้ความหลากหลายผ่านการแสดงออกของมิตรที่พบเจอเหล่านั้น มีผู้ใหญ่ที่เคารพเคยสอนฉันว่าเมื่อเรามีโอกาสได้เรียนรู้ความแตกต่างให้เราเลือกจำเลือกทำสิ่งที่ดีและนำมาปรับใช้ให้เกิดประโยชน์กับตนเพราะทุกสิ่งที่พบเจอถือเป็นประสบการณ์ของเรานั่นเอง ฉันก็ได้นำคำสอนมาใช้เมื่อได้อยู่ร่วมกับคนหมู่มากคราวนี้

นอกเหนือจากเพื่อนภายกลุ่มผู้ร่วมอบรมแล้ว ฉันก็ได้รู้จัก B2 เพิ่มอีก 2 คน เป็นเจ้าของร้านไอศครีมเจลาโต 1 คน และ อีกคนเป็นเจ้าของร้านชามุก บอกตรงนี้เลยว่าทั้งสองร้านอร่อยมาก มิตรภาพของเราเริ่มต้นจากการเดินผ่านหน้าร้านเขาเหล่านั้นเพื่อไปอบรมทุกวันๆทั้งขาไปและขากลับ หลังจากที่ไปอุดหนุนเราก็ได้เพื่อนเป็นหนุ่มเจ้าของร้านไอศครีมชาวอิตาเลียนที่สานต่อกิจการของครอบครัวมาเปิดสาขาที่นี่ และ สาวน้อยเจ้าของร้านชามุกชาวไต้หวันที่มาเรียนที่กรานาดาแล้วติดใจจึงปักหลักเปิดร้านชามุกเสียเลย ฉันและ Ms.Concas ไปนั่งทานไอศกรีมและดื่มชามุกเป็นประจำและได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับทั้งสองคนเสมอ รวมถึงได้รับคำแนะนำทั้งสถานที่เที่ยว ที่กินให้เราไปท่องกรานาดากันอย่างสนุกสนาน นับเป็นมิตรภาพที่ประทับใจมาก ถ้ามีโอกาสก็จะกลับไปหาทั้งสองคนอีกครั้งหนึ่งแน่นอน

เขียนโดย อ้อมเหม่ง

ติดตามบทความอื่นๆ ได้ที่ https://w2.med.cmu.ac.th/suandok-variety/